قلمرو و حوزه ها درزبان بدن

ورود به قلمرو صميمی فردی از جنس مخالف روشی برای نشان دادن علاقه به آن فرد است و معمولا پيشروی (advance ) ناميده می شود . اگر پيشروی به دورن حوزه صميمی پذيرفته نشود، فرد پيش رونده بايد به عقب برگردد تا فاصله لازم را حفظ کند.

اگر پيشروی پذيرفته شود فرد ديگر جايگاه خود را حفظ کرده و به فردپيش رونده اجازه می دهد، تا در قلمرو صميمی او بماند . آن چيزی که برای زوج دانمارکی يک برخورد اجتماعی عادی بود توسط استراليايی ها به عنوان عملی با انگيزه های جنسی تفسير شد .

دانمارکی ها فكر می کردند رفتار دوستان استراليايی شان سرد و غير دوستانه است زيرا روبه عقب رفته و فاصله خود را حفظ می کردند .

من در يک کنفرانس در اياالت متحده متوجه شدم هنگامی که مهمانان آمريكايی با يكديگر مالقات و گفتگو می کردند فاصله 122-46 سانتيمتری را رعايت کرده و بر جای خود ثابت می ماندند . اما هنگامی که يک ژاپنی شروع به صحبت با يک آمريكايی کرد هر دو به آرامی شروع به حرکت در اطراف اطاق کردند. 

در حاليكه فرد آمريكايی به تدريج به سمت عقب می رفت و فرد ژاپنی به طرف او جلو می رفت . اين کار تالشی بود از جانب هر دو نفر برای حفظ فاصله ای که بر طبق فرهنگ خودشان در آن احساس راحتی می کردند . 

فرد ژاپنی برای حفظ فاصله 25 سانتيمتری مورد نياز خود پيوسته به جلو می رفت ، اما با اين کار ناخوداگاه باعث ناديده گرفتن فاصله مورد نياز فرد آمريكايی می شد و به همين دليل فرد امريكايی برای حفظ فاصله حداقل 10 سانتيمتری مورد نياز خود به عقب می رفت . 

شايد به همين دليل است که در مذاکرات تجاری آسيايی ها و اروپايی ها يا آمريكايی ها با نوعی سوء ظن به همديگر نگاه می کنند . اروپايی ها و آمريكايی ها ، آسيايی ها را احساساتی و زود آشنا و آسيايی ها آنها را سردو بی احساس می نامند . نااگاهی از تفاوت فاصله ها در فرهنگ های مختلف می تواند به آسانی به سوء تفاهم و ايجاد باورهای غلط درباره افرادی از آن فرهنگ ها شود .