حالتهای دست ها در زبان بدن

در حاليكه بزرگتر می شويم حالت خم کردن دستها بر روی سينه ( دست زير بغل گذاشتن ) را بسيار به کار می بريم تا جاييكه برای ديگران زياد مشخص نباشد .

باخم کردن يک يا هر دو دست بر روی سينه مانعی ايجاد می شود که در اصل تلاشی است برای دور کردن تهديدها يا دفاع در برابر شرايط ناخوشايند .

يک چيز قطعی است ، و آن اينكه وقتی کسی عصبی بوده و يا افكار منفی و دفاعی دارد ، دستهای خود را محكم بر روی سينه خود تا می کند ، نشانه ای که به معنی احساس تهديد است .

در يک تحقيق در آمريكا در مورد وضعيت دستهای خم شده نتايج جالبی بدست آمد. از گروهی ازدانشجويان خواسته شد که در يک سری سخنرانی ها شرکت کنند و به آنها دستور داده شد که در هنگام گوش دادن به سخنرانی دستهای خود را زير بغل نگذارند ، پاهای خود را روی هم نياندازند ، و در حالتی راحت و غير رسمی بنشينند .

در پايان سخنرانی از هر يک از آنها درباره موضوع سخنرانی و مطالبی که به خاطر می آوردند و نظر شان درباره سخنرانی پرسيده شد .

گروه ديگری از دانشجويان هم در اين سخنرانی قرار داده شدند ، اما به آنها گفته شد که دستهايشان را محكم بر روی سينه خود تا کنند . نتايج نشان داد که گروهی که دستهای خود را تا کرده بودند ،38 درصد کمتر از گروه ديگر مطالب را ياد گرفته و به ياد می آوردند .

اين گروه همچنين ديدگاهی انتقادی تر نسبت به سخنرانی داشتند . اين تحقيق نشان داد هنگامی که شنونده دستهای خود را خم کرده و بر روی سينه قرار می دهد ، نه تنها افكار منفی بيشتری نسبت به گوينده دارد ، بلكه توجه کمتری هم به مطالب گفته شده می کند .

به همين دليل است که مراکز آموزشی بايد صندلی هايی داشته باشند که دسته داشته تا به دانش آموزان امكان دهد تا دستهای خود را روی آنها قرار دهند .